In dit eerste deel maakt dokter Watson kennis met Sherlock Holmes en zijn bovenmenselijk vermogen tot waarnemen en analytisch denken. Scotland Yard doet beroep op hem wanneer ze in een leegstaand huis een lijk vinden, zonder sporen van geweld, met het woord “Rache” in bloed op de muur geschreven. Holmes ontrafelt niet alleen het raadsel, hij slaat ook de moordenaar in de boeien. Het verhaal van de dader gaat twintig jaar terug in de tijd, naar een man en zijn adoptiedochter bij de mormoonse gemeenschap in Salt Lake City. 

Het gaat hier om een vertaling van het werk van Conan Doyle, niet een bewerking. De zinnen zijn dus niet eenvoudiger geformuleerd dan in het origineel. De medische termen als “hemoglobine”, “aneurysma” of “alkaloïde” zijn behouden. En ook de verwijzingen naar 'het veemgericht, aqua tofana, de Carbonari, markiezin De Brinvilliers ...' gaan menig petje te boven. Ook de structuur en de spanningsopbouw vragen een zekere leeftijd en leeservaring. Zo blijf je aan het einde van het eerste deel op je honger zitten wat de oplossing van het mysterie betreft, en lijkt er een volledig ander verhaal te beginnen, wat uiteindelijk wel naar de ontknoping en de motivatie achter de misdaad leidt. Dat alles, gecombineerd met een ouderwetse stijl, maakt het boek eerder geschikt om cadeau te doen aan een pensioengerechtigde dan aan een jongere. Maar de kans is groot dat die eerste wel volop zal genieten van de ingenieuze plot en het scherpzinnige karakter van Sherlock Holmes. Dat plezier wordt vergroot door de talloze prachtige pentekeningen, veel in zwart wit, maar vaak ook ingekleurd met waterverf en over een of twee bladzijden gespreid. Het grote formaat, de zwarte band, de vergulding op de cover, de zware kwaliteit papier en het leeslint maken het geheel tot een waardevol cadeau voor op de salontafel.